Yine yollarda,yolculuklarda geçti son 1 ayımız.Tamı tamına 2400 km yol almışız dile kolay…
tüm sevdiklerimiz yakınlarımız memleketin dört bir yanına dağılmış durumda olunca bizim için bu yolculuklar kaçınılmaz oldu. Dedemin rahatsızlığı dolayısıyla tüm aile dede ocağında Tokat-Niksar da buluştuk bayramda.Ardından baba topağına Ordu’ ya doğru yol aldık,dile kolay babam 30 yıldır görmemişti doğduğu büyüdüğü toprakları , benimse ilk görüşüm olacaktı.
Gördüğümüz manzara hepimizi büyülemeye yetti, göz alabildiğince yemyeşil dağlar, sisli yağmurlu Karadeniz havası tek kelimeyle özetlemek gerekirse göz kamaştırıcıydı….
Yolculuğa çıkmadan önce en büyük korkumuz ise Talya idi.ilk defa bu kadaruzun bir yolu karayolu ile kat edecektik .Talya yı arabada oyalayabilmek için aklıma ne gelirsealmıştım yanıma oyun hamurları,oyuncaklarından en çok sevdikleri,hikaye kitapları,boyama kitapları,kuklaları,bol bol atıştırmalık abur cubur…..neyse ki korktuğumuz gibi olmadı Talya bizden daha dirayetli çıktı yol konusunda; kah uyudu ,kah oynadı,kah şarkı söyledik derken yol bitmişti bileJ
İşte sizlere bu yolculuğumuzdan birkaç kare
ellerim tombik tombik kirlenirse ne komikkk:))))
Talya ve kuzeni Ecem yer; Ordu Perşembe yaylası
Talya dedemizin yayla evinin önünden geçen ineklerle:))))yer;Niksar-Çamiçi yaylası
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder