7 Temmuz 2010 Çarşamba
TEMMUZ
Keyifsizim,tatsızım son bir kaç gündür. Dedemin ağırlaştığının haberini aldım.Son günlerin de yanıbaşında olabilmek için tüm aile dede evinde toplandı-ben hariç-O koca cüsseli adamın,minicik kalışını,gözlerindeki o çaresizliği görmemek için gitme işini erteleyip duruyorum-elimden geldiğince-.İstiyorum ki en son gördüğüm gibi anımsayayım dedemi. Her zaman olduğu gibi bakımlı,her zaman olduğu gibi yakışıklı....güçlü...
Bu keyifsizliğimin üstüne bastıran sıcaklar da eklenince iyice zıvanadan çıkmış haldeyim.Talişle biten balayımızı da unutmamak lazım.Salonun ortasında koca bir şişme havuz,o yetmezmiş gibi parktan toplayıp binbir özenle eve taşıdığı bir kova kum,oyuncak yığınları ve üçlü kanepede mayışmış tansiyonu 80-50 ye düşmüş kolunu kaldırmaktan aciz ben...son günlerde ki halimizin özeti...
Geleceği söylenen yağmurları bekliyorum umutla,enerji toplamak "ulen her şeye rağmen yaşamak ne güzel"diyebilmek için...
***Joan Miro
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
çok geçmiş olsun Gülaycım. inşallah güzel haberler alırsın.... yine de gitme işini erteleme derim, sonra çok pişman oluyorsun :((((
Sibel canım inşallah ama durum çok da iç açıcı değil...gitmeliyim biliyorum ama ayaklarım geri geri gidiyor derler ya işte tam da öyleyim:(
sana da buradan da baş sağlığı diliyorum canım
tibete kocaman kocaman öpücükler
canım geçmiş olsun, babamı da 3 sene önce kaybettik cüsseli , elinden herşey gelen herkesi hayran olduğu bir babaydı ama hepimizin sonu aynı galiba
ihtiyaçları oluyor bence gitmek en doğrusu, moral vermek için mutlu oluyorlar...
acil şifalar...
Mineciğim başınız sağolsun canım...bu durumlarda söyleyecek söz bulamam takılır kalırımm....hay allah işte şimdi olduğu gibi
evet haklısın aslında gidip son bir kez olsun ben buradayım yanındayım demek gerek...
Yorum Gönder