BEN DEPRESYONDAYKEN

Unutmamak için kendime hatırlatmalar...

Talya yeni doğmuş mini minik ben ise "doğum sonrası depresyonu da neymiş şekerim ben ve depresyon hadi oradan" diye totom havalarda gezinirken ota moka ağlarken buldum kendimi....zaten gözyaşım akmak üzere her daim hazırda bekler ama bu öyle böyle bir şey değil burnum akıyooo diye ,her gün et yiyoruzz diye(kurban bayramı yeni geçmişti de:)),çayım çok demli diye ağlamışlıklarım çoktu geçmişte ama bu ağlama hissim bir başkaydı ;şöyle ki her an ağlamaya hazır gezer mi insan 24 saat işte tam da öyleydim....ardından takıntılarım başladı en çok da hijyen takıntısı,komidinin başında antibacteriel jeller,antibacteriel ıslak mendiller...banyoda antibacteriel sabunlar talya emzirilecek mi eller önce bir güzel yıkanıyor,ıslak mendillerle siliniyor,kucağa mı alınacak koştur lavaboya artık ellerim öyle bir hale geldi ki inanılmaz.... kurumaya bağlı çatlaklardan kan akmaya başladı ama beni bu yıldırırmı aslaaaa ölsün mikroplar amanın her yer pis her yer bakteri dolu....
Ali hastaneden eve geliyor aklıma gelen ilk şey "amanın tüm gün hastalar pis yerler mikroplar" elimden gelse kapıda dezenfekte edeceğim adamı....
Tabiiki bu hijyen takıntımın doğal sonucu Talişi yatak odam dışında hiç bir yere çıkarmıyorum aylardan ocak odanın ısısı 31 derece kalorifer bir yandan ,ısıtıcı diğer yandan çalışıyor, sahneye yeni çıkmış popçulara verilen duman gibi odanın içi buhar makinası sayesinde:)İşin en komik yanı ise kimselere de müdahale ettirmiyorum etmeye kalkanı ise en saldırgan halimle  geri püskürtüyorum buna Ali de dahil...Talişin vücudunda kızarıklıklar çıkmaya başlıyor sıcaktan Ali isilik diyor çünkü oda inanılmaz sıcak ben inat ediyorum
-ne isiliği alla alla benden iyi mi bileceksin"toksik eritem" bu....okuyorum ya her moku her şeyi ben bilirim hem sen çocukçu musun nereden bileceksinn
Üstüne üstlük bir de kolik olmuyor mu Talya amanın Talya ağlar ben ağlar Ali;
-hadi tatlım sen dinlen ben ilgilenirim Talya ile
bendeki ağlama artık höykürmeye dönüşür
-sen ne demek istiyorsun ben kötü mü anneyim susturamaz mıyım  çocuğumu onu ben doğurdum bennn
Ali'nin annesi
-kızım mama hazırlayalım bak çocuk açtır belki
-hayır efendim aç falan değil alla alla yaa aç olsa ben bilmez miyimm çocuk benim çocuğumm gidin odadan ben sustururum bebeğimi ühü hüüüüü
Birde her gün banyo yapacak Taliş de nasıl ?zaten o zaman da anadolunun en temiz en şeker ilçesindeyiz musluklarından su içilebilen nadir yerlerden biri ama benim mikrop bakteri takıntım yüzünden her allahın günü o su 15 dakika fokur fokur kaynıyor,ılıyor,oda ısısı yükseltiliyor,havlular ısıtılıyor büyük bir seremoni ile Talya banyo yapıyor...
Bu durum yaklaşık 2-2,5 ay sürdü taaki bir arkadaşımın emri vaki yapıp Talişin odasına girdiği ana kadar. Gözümün içine baka baka talişi kucakladığı gibi oturma odasına doğru yola çıktmaz mı!!! ben çaresiz,ben ağlamaklı Ali'nin gözlerinin içine bakıyorum bir şey desin durdursun dönelim odamıza ama ıııhhh yok (tabii bilmiyorum o zaman arkadaşları çağıranın yardım isteyenin Ali olduğunu)Talişi aldı veee üçlü koltuğun üzerine bıraktı allahım nefesim kesilecek oraya insanların poposu değiyor o popo her yere değiyor banklara,yerlere şimdi ise orada kızım yatıyor delireceğim ama 3 e karşı birim ve direncim kırılmak üzere tatlı sert bir azarla kendime getirilmeye çalışılıyorum ama tek düşündüğüm kızımı oradan alıp odamıza,sığınağımıza,kozamıza,dönmek.Orada,o koltukta 2 aydır uyumadığı uykusunu uyudu Talya...o kadar rahat o kadar huzurlu uyudu ki inanamadım...neredeyse sabahlara kadar oturan kızım uyuyordu.Mucize gibi....
O  gün Talya ve benim için milat oldu anlamıştım ki ben depresyondayım ve bebeğimi korumak isterken aslında ona zarar veriyorum..Sandığımdan daha güçlü,daha dirençliydi kızım.Tüm bu manyaklıklarıma,anksiyetik halime rağmen hep mutlu bir bebek oldu uykusuz ama mutlu :)

Devamı gelecek....