24 Ekim 2012 Çarşamba

Huzur

Yan odada kızımın ve Ecem ablasının boğuşma sesleri,mutfakta ablamın ve annemin bayram hazırlıkları.Fırından çıkan tatlılar,sarılan yaprak sarmaları.Oturma odasında babamın,Ali'nin,Mehmet Ali'nin maç yorumları.İşte bu an zaman durabilir benim için.Doya doya zihnime kazıyorum bu sesleri,bu tabloyu. Her dara düştüğümde anımsamak,yeniden başlama gücü bulabilmek için.

1 yorum:

anne kaleminden dedi ki...

aile gibisi yok da neden bu kadar geç kıymetini anlıyoruz bilmiyorum :)

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails