Bir önceki yazımda kendime,kendimce bir okuma köşesi oluşturduğum dan bahsetmiştim anımsarsanız.Sevgili Berna okuma köşemin bir kaç fotoğrafını eklememi rica etmişti.İşte benim küçük sığınağım.Salonun ortasında hangi mantıkla yapıldığını kestiremediğim,atıl durumda ki kolonun arkasına iliştirdiğim koltuğum.Hemen yanı başında ise konsol olarak kullandığım manevi değerine paha biçemediğim sandığım.
Bu sandığım çok keyifli bir anısı var benim için.Bu sandığı dedem anneme çeyiz sandığı olarak yapıyor yıllar önce.Dedem ilginç bir adam.Sevdiği kadınla yeni bir hayat kurabilmek için hiç bilmediği bir şehre taşınıyor annem küçücük bir bebekken.Güvendiği tek şey ise elleri.Sandık yapıyor önceleri arta kalan zamanlarında ise kemik taraklar.Oradan kazandığı para ile bir bakkal dükkanı açıyor çok sonraları.Ama vazgeçemiyor bir türlü ağaca can verme işinden.Evinin alt katında küçük bir marangoz atölyesi kuruyor kendine.Bizler için küçük sandıklar,tahterevalliler yaptığını anımsıyorum.Birde talaşın ve ağacın o muhteşem kokusunu.İşte bu sandıkta dedeciğimin maharetli ellerinden yadigar bana, tahminen 45 yıllık bir mazisi var.
Sevdiğim şeylere bakmayı seviyorum.Resimlere,minik kaktüsüme,pamuğum gittiğinde ona olan özlemim azalır umuduyla aldığım kedili biblolarıma....
Ve kitabım...ve balonlar her yerdeler her zaman ki gibi:)
10 yorum:
içime huzur doldu sen anlatırken.. dedene çok özendim, bayılırım marangoz atölyelerine, harika bir hobi, hele ağaç kokusu...
ohh maşallah.. öyle bir kolon ve köşe her anneye lazım..
ağaç kokusunu bende severim.herkesin bir köşesi var demek.köşende mutlulukla oturman dileğiyle tatlım.sevgiler
İyi ki fotoğrafı istemişim, ne güzel anılar ve dede yapımı sandık çıktı ortaya :) Allah o laz müteahhitten razı olsun o zaman, sana güzel bir köşe kazandırmış :)))) O kedilerden Ekin'de de var, kendisi bir kedi hastası olduğu için evimizde envai çeşitte kedi mevcut :P
Keyifli okumalar Gülay'cığım. Ve beni kırmayıp fotoğrafları yayınladığın için de teşekkürler :)
Nihan'cığım,dedem çok yetenekli ve zeki bir adamdı.Ondan bana kalan tek şey ise bu sandık.O sebeptendir ki kıymetine paha biçilmez.Bende ne zaman talaş kokusu duysam gizli gizli girdiğim o küçük atölyeyi anımsarım
Deli annem,küçük bir sığınağa hepimizin ihtiyacı var galiba;)
Uğurböceği,eşimin kanepesi;)ve benim köşem var evimizde geriye kalan tüm alan Talişe ait her ev gibi:)
ağaç kokusu ise muhteşemdir gerçekten sevmene sevindim
Berna'cığım;rica ederim canım.Benim için hoş bir yazı oldu.Sayende dedeciğimi anmış oldum.
Pamuğum gittiğinde almıştım bu bibloları baktıkça içim sızlıyor hala:( O kedi seven Ekinimi de kocaman öpüyorum
Ne hoş bir sığınak:)
Mutluluklar daima..
Syrakusa,teşekkürler;)
Yorum Gönder